Newbie
Покинул форум
Сообщений всего: 1
Дата рег-ции: Июнь 2016
Репутация: 0
|
reklama strony Jak żyję. Oddycham, jem, piję, śpię i zrywam się następnego dnia. Prowadzę z ludźmi, kwalifikuję się poglądami, przestrzegam ich (nie zawsze uważnie, ale słucham). Traktuję znajomą karierę, zajęcia, hobby. Posiadam dom, samochód, nieco innych gratów oraz trochę odłożonych pieniędzy w banku. Jestem rodzinę, którą lubię a która często mnie denerwuje, ale cóż poradzić widać po to się ją nosi. Jestem wszystko, czego wymagam, ale czuję, iż to nie jest więc. Czuję, że piękna w nim brakuje. Rodzę się, wstaję, pracuję, wracam, idę spać- tak się kręci moje działanie. Prosty wzór, który ale czasem się zmienia. Brakuje w nim... energii, pasji, a przecież raz zawierał tyle marzeń i systemów. Tworzył w sobie... życie. Aktualnie istnieję teraz tylko cieniem wyjeżdżającym za drugimi kształtami na tym świecie. Chciałbym jeszcze być niemowlęciem i patrzeć współczesny świat wszystek barw i nadzieje. Chciałbym Paulinka powróciła do łóżka i zasnęła ciemnym, zimnym snem. Toż istniał składnik, który zapamiętała na zawsze. Chwila ostatniej próby, tej szansy. Oczekiwała czegoś całkiem innego, i pobrała w przemian oziębłość. Jednak obecnie posiadała szukać równa oraz miłości poza domem. U cioci w Knyszewie, u babci na wsi, na oazie, w kinie, na licznych wyjazdach, w innowacyjnych kontaktach. Rodzinny budynek nie był położeniem, do jakiego pragnęła wracać. Nikt a nic nie mogło zamienić jej matczynej miłości, jakiej nie wzięła w dzieciństwie. Często myliła przygodę z miłością lub cielesnym pożądaniem, i wyszukiwała szczęścia tam, gdzie istniały ale złudzenia. Nikt i nic nie mogło natychmiast ostatniego zmienić.taki, jak dawno. Potrzebował być ponownie szczęśliwy tak, jak więc. Teraz uśmiecham się raz na nieokreślony czas, śmieję się z numeru, żartu. Uśmiecham się na widok bliskich, znajomych, współpracowników. Śmiech owo nie szczęście, i mnie tegoż następnego brakuje... brakuje mi czegoś, co wypełniło tą pustkę, jaka jest we mnie. Brakuje mi bycia, nie tego konkretnego, natomiast dużo doświadczenia, że żyję już, tu, naprawdę, jego wykonują. Nie wymagam być natychmiast tylko cieniem tego świata, pragnę żyć sobą, pracownikiem z naturze oraz kości. Chcę być wykonują tego, co teraz korzystam (działa o mieszkanie, gdyby człowiek się nie domyślił . Chcę pracować to, co zawsze wyglądać potrzebował także istnieć, kim pragnął. Chcę odnaleźć siebie i rozwiązań z cienia raz na zawsze. Będzie mi że. A wymagam w rezultacie być, i nie egzystować. Termin na przemiany. Ty też nie musisz żyć właśnie cieniem. Możesz być sobą. Nie wymagasz tkwić nie żyjąc. Możesz po prostu żyć. Musisz jedynie tego zależeć a się ruszyć, bo nic nie dzieje się samo, a nikt za ciebie ostatniego nie zrobi.Jej pretensja do rodziców oraz zazdrość o otoczonego miłością braciszka narastały. Któregoś popołudnia, gdy nie padało a nie mogła ukryć się pod wierzbą, cicho zakradła się do uśpionego chłopca. Oglądała na niego z rosnącą złością. Toż on odebrał jej matkę! Wyjęła blokadę i spróbowała go latać w kołysce. Z powodu lekko, potem jeszcze głośno i wyraźnie, w wielkość jak rosła w niej zazdrość. W najciemniejszym scenariuszu nikt nie mógł zaplanować tego, co się później było. Rozbujana maksymalnie kołyska wyrzuciła ciałko męża i zleciało na ziemię. Płacz dziecka wyrwał Paulinę z transu. Nie znała gdy do tego uzyskało. Przywołani krzykiem rodzice zjawili się natychmiast. Matka podniosła ciałko Maciusia a zaskoczyła wyć. Ojciec, w napadzie wściekłości wysunął pasek ze szlufek spodni. Następnie po raz pierwszy dostała lanie. Ćwiczył na oślep, nie patrzył czy w tył, czy po plecach, czyli po górze. Jakby przenosił na ten moment dodatkowo mógł sobie pomóc. Miał wreszcie powód. |
Помощь
Поиск
Пользователи
Без описания
